de huiskamer nijkerk
de huiskamer nijkerk
‘Ik blijf niet zolang ’ zegt hij, terwijl zijn been met moeite over de picknickbank zwaait. Maar als hij zit en de koesterende septemberzon op zijn hoofd voelt, heeft hij alle tijd van de wereld.
Ik heb een date vanavond,’ vertelt hij ongevraagd. ‘En morgen nog een...’‘Toe maar’ knikken wij veelbetekenend. ‘Ben je weer op liefdesjacht?’
Hij is vaker getrouwd geweest en heeft meerdere relaties achter de rug. ‘Oh, maar het is niet wat jullie denken!’ haast hij zich te zeggen. ‘Ik ben wel een polyamorist, maar het is niet zo dat
ik met iedereen in bed duik. Ik heb gewoonmeerdere relaties nodig om een beetje blij met het
leven te blijven... Van zulke ontmoetingen krijg je toch nooit genoeg?
‘Doe mij dan nog maar een kopje koffie’ zegt de vrouw tegenover hem. Met een koekje. Daar krijg ik niet gauw genoeg van.’
Het ijs is weer gebroken. We lachen instemmend. Blijkbaar hebben we allemaal een verlangen naar meer.
En dan komen de vakantieverhalen. ‘Je bent er toch er even uit.’ zegt de vrouw. ‘We gingen met de
groep, maar het regende ook best wel. Het weer is zobelangrijk.’
‘Ja’, zegt de vrouw die net buiten komt. ‘Wij reisden met decaravan, zo ideaal. We reden steeds voor de buien uit naar een andere plek in Frankrijk. Zo hadden we steeds zon. En morgen gaan we weer weg. Je moet er maar van genieten zolang het nog kan.’
De andere vrouw zet ze haar kopje neer. ‘Och, kon ik dat maar. Ik moet maar afwachten wanneer ik weer kan. Ik ben afhankelijk van de groep. En vakantie is ook best duur.’ Inmiddels is er nog een vrouw aangeschoven. ‘Je moet er gewoon voor sparen, dan lukt het, ook al duurt het jaren!’ zegt
ze niet zonder trots. Ik ben naar mijn geboorteland teruggegaan; drie maanden vakantie. Zo heerlijk!’
En volgende maand komt mijn familie hier naartoe. Dat voelt weer als vakantie, toch?’
We zijn blij met haar, omdat ze dit gevoel zo weinig gekend heeft. Omdat ze zolang van man en kinderen gescheiden was. Maar de vrouw naast haar staat opeens op en hoeft geen koffie meer. Zelfs geen koekje. Zij heeft kennelijk genoeg geluksverhalen gehoord. Ook de man vindt het genoeg. Hij heeft zijn verhaal gedaan en er is geluisterd. Hij moet op tijd zijn voor zijn date. Maar dan zegt de vrouw: ‘God heeft me deze lange vakantiemaanden gegeven. Ik ben zo dankbaar. Ook in die jaren dat het zo moeilijk was, was Hij erbij. Hij geeft altijd genoeg!’
Arna van Deelen

copyright

U bent hier!